PH آب آشامیدنی یکی از مهم ترین عوامل در استاندارد سازی آن است که تأثیر مستقیم بر سلامت بدن دارد. این معیار، قدرت اسیدی و قلیایی آب را اندازه گیری می‌کند و روش های مختلف تصفیه آب می توانند بر آن تأثیر بگذارند. در این مقاله قصد داریم به بررسی استاندارد PH آب شهری و آشامیدنی و تأثیر آن بر سلامت افراد بپردازیم.
PH آب آشامیدنی چیست؟
PH یا پتانسیل یون هیدروژن، معیاری برای اندازه گیری اسیدیته یا قلیایی بودن آب است. این مفهوم برای اولین بار توسط سون سورنس در سال 1909 معرفی شد. PH مقدار بار الکتریکی ذرات موجود در آب را اندازه گیری می‌کند و در بازه 0 تا 14 متغیر است. اگر PH آب در بازه 0 تا 7 باشد، آب اسیدی است. و اگر PH آب در بازه 7 تا 14 باشد، آب قلیایی است. به طور خلاصه، PH نشان دهنده وضعیت اسیدی یا قلیایی بودن آب است.
استاندارد PH آب آشامیدنی چند است؟
حفظ سطح مناسب pH در آب آشامیدنی اهمیت زیادی دارد. مقادیر بسیار اسیدی یا قلیایی می‌توانند به سلامتی انسان آسیب برسانند. آب بسیار اسیدی ممکن است باعث آسیب به مخاط و بافت های حساس دستگاه گوارش شود، در حالی که آب خیلی قلیایی می تواند تعادل طبیعی بدن را مختل کند.
استاندارد pH آب آشامیدنی به تأثیرات مثبت و منفی آب بر سلامت بدن اشاره دارد. طبق این استاندارد ها، pH آب شهری و آشامیدنی باید در بازه 6 تا 8 باشد. این استاندارد ها برای اطمینان از سلامت آب آشامیدنی تعیین شده اند.
– pH کمتر از 7 بیانگر خاصیت اسیدی آب است.
– pH بالاتر از 7 نشان‌دهنده قلیایی بودن آب می‌باشد.
– pH برابر با 7 به معنی خنثی بودن آب است؛ یعنی نه اسیدی و نه قلیایی.
روش های اندازه گیری pH آب
به خاطر اهمیت pH آب، از روش های مختلفی برای اندازه گیری آن استفاده می شود که رایج ترین آن ها عبارتند از:
استفاده از pH سنج الکتریکی
این دستگاه ها در مدل های پرتابل و قابل نصب برای محیط های صنعتی و خانگی موجود هستند و می توانند با دقت بالایی pH را اندازه گیری کنند.
افزودن اندیکاتور اسید یا باز به آب
با اضافه کردن یک اندیکاتور مانند کروزول قرمز، می توان رنگ محلول را بررسی کرد. اگر رنگ محلول زرد باشد، نشان دهنده pH پایین‌تر از 7 است و اگر رنگ آن قرمز باشد، نشان دهنده pH بالاتر از 8 و محیط قلیایی است.
راه های افزایش و کاهش pH آب آشامیدنی و شهری
در تصفیه خانه های آب شهری، روش هایی برای تنظیم pH آب ارائه می شود. اما استفاده زیاد از کلر می تواند باعث افزایش قدرت قلیایی آب شود. در بعضی مواقع نیز عوامل مختلف ممکن است باعث کاهش قلیایی و افزایش اسیدی بودن آب گردد. بنابراین، قبل از استفاده از آب، بهتر است pH آن اندازه گیری و به حد استاندارد رسانده شود.
برای قلیایی کردن آب می توان از قطره pH و آهنربای مغناطیسی متصل به لوله های آب استفاده کرد. اما بهترین راهکار، استفاده از دستگاه های تصفیه آب با عملکرد اسمز معکوس است.
آب با pH بالا می تواند برای بدن مضراتی داشته باشد؛ بنابراین می توان با افزودن چند قطره آبلیمو، pH آن را کاهش داد. این روش برای آب های آشامیدنی به میزان کم کارایی دارد و در تصفیه خانه های شهری معمولاً از مواد شیمیایی دیگری استفاده می شود.
مضرات بالا بودن PH آب شهری بر سلامت انسان
بالا بودن سطح pH آب آشامیدنی شهری ممکن است به سلامت آسیب بزند. در ادامه به برخی از مضرات آن اشاره می‌کنیم:
- تحریک پوست: آب با pH بالا می تواند باعث تحریک و خشکی پوست شود و این مشکل به ویژه برای افراد با پوست حساس مهم است.
- خشکی مو: آب با pH بالا می تواند مو ها را خشک و آسیب دیده کند، زیرا رطوبت مناسب حفظ نمی شود.
- تغییر در تعادل پوست: pH بالا می تواند تعادل طبیعی پوست را به هم بزند و مشکلاتی چون التهاب و جوش ایجاد کند.
- اثرات بر محصولات آرایشی: pH بالا ممکن است عملکرد صابون، شامپو و لوسیون ها را تغییر دهد و کارایی آن ها را کاهش دهد.
- مشکلات گوارشی: مصرف آب با pH بالا می تواند بر سیستم گوارشی تأثیر منفی بگذارد و تعادل اسیدیته و قلیاییته بدن را مختل کند.
